“Mijn bijdrage in de acute zorg keten is kort, maar ontzettend belangrijk.”
Als je 112 belt en je vraagt naar de ambulancedienst, dan krijg je misschien Andrea aan de telefoon. Als verpleegkundig centralist werkt zij op de Meldkamer Oost-Nederland (MKON), in dienst van Ambulancezorg Gelderland-Midden.
Als verpleegkundige op de meldkamer heeft Andrea verschillende functies. In de Meldkamer Oost-Nederland (MKON) in Apeldoorn werkt ze als verpleegkundig centralist voor de 112 meldingen van de inwoner. Daarnaast werkt ze op dezelfde locatie als uitgifte centralist met als verantwoordelijkheid het coördineren en aansturen van de ambulances in de regio. In Arnhem in het Zorg Coördinatie Centrum (ZCC) is Andrea verantwoordelijk voor het beantwoorden van de spoed en niet spoedlijnen van professionele melders, zoals huisartsen, verloskundigen, zorginstellingen en ziekenhuizen. De Ambulancezorg waar Andrea bij werkt valt onder de Veiligheids- en Gezondheidsregio Gelderland-Midden (VGGM).
Eerste schakel in zorg
Om het werk van Andrea te kunnen doen moet je eerst zijn opgeleid als verpleegkundige. Vervolgens volg je een opleiding van ongeveer negen maanden, zodat je het werk volledig kunt uitvoeren: van de aanname van de telefoon tot het uitgeven van de ambulances. Ben je geen verpleegkundige? Dan kun je ook aan de slag als uitgifte centralist. De vereiste hiervoor zijn dat je logistieke ervaring hebt en bij voorkeur een achtergrond in de zorg. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een ambulancechauffeur. “Door persoonlijke omstandigheden moest ik mijn ambitie om te werken als verpleegkundige in de acute zorg iets bijstellen. Na wat zoekwerk kwam ik uit bij mijn huidige functie, waarin je in de acute zorg zelfs direct iets voor de patiënt kunt betekenen. Ik ben nu echt de eerste schakel van zorg voor de patiënt”, vertelt Andrea.
“Als verpleegkundige in een ziekenhuis ben je gewend om onder directe supervisie van een arts te werken. Ik had niet verwacht dat je zo zelfstandig werkt op de meldkamer. Daarnaast is het werk hier zo ontzettend divers. Elke dienst verbaas ik mij weer over welke meldingen je mee kunt maken.”
De belangrijkste verantwoordelijkheid als verpleegkundig centralist Meldkamer is dat de inwoner snel de juiste zorg ontvangt. Dit doe je tijdens de aanname, door de situatie ter plaatse snel duidelijk te krijgen. Dit doe je door middel van een triage, waarbij je bepaalt hoe urgent de situatie is. Deze zorg kan bestaan uit verschillende soorten zorg, zoals het sturen van een ambulance of solo-ambulance, het inzetten van een Mobiel Medisch Team (MMT), zelfzorgadvies, het warm doorverbinden naar de huisartsenpost en het (mee)sturen van een andere discipline zoals de brandweer, de politie of de thuiszorg.
Op de werkvloer
Welke vaardigheden je nodig hebt voor dit werk? Je moet onder andere goed kunnen communiceren, klinisch kunnen beredeneren, multitasken en stressbestendig zijn. Doordat je niet weet wat voor melding er binnen kan komen zit je altijd klaar. Het belangrijkste tijdens drukke diensten of heftige meldingen is dat je blijft ademhalen en op tijd om hulp vraagt als je er zelf niet uitkomt. Deze hulp kan bijvoorbeeld bestaan uit praten met een collega van Team Collegiale Opvang (TCO).
“Het geeft mij de meeste energie als meldingen prettig verlopen en ik verschil kan maken door de melder aan het handelen te krijgen, of als de informatie die ik van de melder heb ontvangen overeenkomt met wat de collega’s ter plaatse aantreffen.”
Andrea vertelt: “Doordat we in een acute setting werken, communiceren we als collega’s onderling af en toe op een direct manier met elkaar, namelijk volgens Crisis Resource Management (CRM) richtlijnen. Hiervoor worden we ook opgeleid. Deze communicatietechniek wordt bijvoorbeeld ook in de luchtvaart gebruikt door piloten. Dit is ook nodig tijdens ons werk en het zorgt gelukkig niet voor een onprettige sfeer. Tijdens een dienst kun je op verschillende manieren samenwerken. Zo kan tijdens een melding bijvoorbeeld al snel duidelijk zijn dat er meer hulp nodig is dan alleen een ambulance. Tijdens de melding probeer ik onmiddellijk alle betrokken disciplines zo goed en snel mogelijk te informeren. Als de ambulance ter plaatse is en het blijkt dat er extra hulp nodig is van de brandweer of politie, dan wordt dit gecoördineerd op de meldkamer. Het gebeurt ook regelmatig dat de politie of brandweer ons om hulp vraagt bij een melding. Daarnaast kan het ook voorkomen dat je contact hebt met de ambulanceverpleegkundige of –chauffeur, omdat er vragen zijn over een rit waarop ze rijden of om samen een melding na te bespreken.”
Tijdens een dienst op de Meldkamer Oost-Nederland werk je met verpleegkundig centralisten uit vijf verschillende ambulanceregio’s. De regio’s zijn IJsselland, Noord- en Oost Gelderland, Twente, Gelderland-Zuid en Gelderland-Midden. Volgens Andrea heerst er een fijne informele sfeer op de werkvloer, waarbij er als het rustig is zeker tijd is voor een praatje en gezelligheid.
Werken bij Ambulancezorg Gelderland-Midden
“Bij onze organisatie is een actieve personeelsvereniging en een betrokken ondernemingsraad (OR). Dat maakt het een fijne organisatie om voor te werken. Het werken bij de ambulancedienst zorgt ervoor dat ik uitgedaagd blijf en voldoende mogelijkheden heb om mijzelf te blijven ontwikkelen”, aldus Andrea.
“Het afgelopen jaar zijn we verplaatst van de Meldkamer Arnhem Nijmegen (MAN), naar de MKON in Apeldoorn. Dit heeft veel invloed gehad op mijn werkzaamheden. Mijn werk blijft in essentie hetzelfde, maar is dus anders ingericht doordat we op twee verschillende locaties werken. Hierover kan ik altijd bij mijn collega’s en teammanager terecht. Zo zorgen we er met zijn allen voor dat er altijd kwalitatief goede zorg geleverd wordt. Ik denk graag mee en deel ideeën om processen binnen de meldkamer te verbeteren.”
Trots
“Jammer genoeg onthoud je vaak de dingen die minder goed gaan, deze blijven je het meeste bij. Het maakt me trots als ik iemand aan de telefoon heb die ik een levensreddende handeling kan laten verrichten waardoor er direct een positief verschil te merken is aan de gezondheidssituatie van de patiënt”, sluit Andrea haar verhaal af.